24/09/2016
Nadat ik gisteren een emotionele laatste schooldag achter de rug had, was het dan ook tijd om mijn laatste weekend tegemoet te komen. Vandaag had ik nog voor een laatste keer in Britomart afgesproken met de ‘Island group’. We zijn eerst samen nog iets gaan eten en hebben dan nog wat rond geneusd in Queenstreet. We zijn ook naar mijn favoriete winkel (Typo) geweest en hebben daar maar liefst een uur gespendeerd. Onderweg kwamen we nog twee andere internationale studenten tegen van wie ik dan ook nog eens voor de laatste keer afscheid kon nemen. Nadien zijn we nog eens bij Starbucks binnen gesprongen omdat het begon te regenen. Toen we naar buiten gingen keken we naar de Sky Tower en zagen dat er net iemand afsprong. Anna en ik konden bijna niet geloven dat ook wij dat gedaan hadden. Rond een uur om 4 zijn we terug met de trein naar huis gegaan. Jammer genoeg moest ik ook hier afscheid nemen van Julia en Ariane. Julia vertrok sowieso ook twee dagen na mij terug naar Duitsland. Anna en Ariane blijven nog tot december. ’s avonds ben ik begonnen met mijn valies te maken. Ook Anna begon met haar valies aangezien zij op kamp ging naar het Zuideiland van Nieuw-Zeeland. Wat een bofkont 😉.
25/09/2016
Vandaag stond er nog een kleine activiteit met het gastgezin op het programma. We hadden gevraagd aan hen of ze nog eens samen met ons naar het Waitakere Visitor Centre wouden gaan. Daar staat namelijk een fotokader en we wouden daar graag nog eens een familiefoto nemen. Zo gezegd zo gedaan. We vertrokken om 10:00 naar het Centrum door het onvoorziene slechte weer zijn we eerst naar binnen gegaan en hebben daar wat achtergrond over deze plaats te horen gekregen. Toen het zonnetje er toch een beetje doorkwam zijn we naar buiten gegaan. We hebben een kleine wandeling gemaakt en hebben dan onze fotoshoot gehouden. 🙂 Nadien hebben ze ons nog meegenomen naar de Nihotupu dam. Dit was best een indrukwekkende dam. Ook een heel speciale, zo eentje had ik er nog nooit gezien.
Niet veel nadat we thuis aankwamen stonden de zus van Luanna en de twee kindjes, Luanna’s mama en Gretel (hun hond) voor de deur. Ze kwamen allemaal samen overnachten. Ook was dit voor mij nog een moment om afscheid te nemen van hun.
Anna en ik zijn vroeg in bed gekropen aangezien we de volgende dag al vroeg op de luchthaven moesten zijn.
Nihotupu
